Oddany

W kasztanowych burzę włosów
Deszczem Słów burzysz spokój
Głos Twój żywioł nieokiełznany
Dzieli niebo piorunami

Na Wspomnienie Twoich Oczu
fala wzrusza wody Spokój
Ciche dotąd dnia mijanie
Gromem głuszy niekochanie

Wypowiedzieć proste zdanie
słowa ciągle wiążą krtań
Zamiast szczęścia umieranie
To najgorsze- sam na sam.

Twojej dłoni Linią życia
Spływam cicho nie od dzisiaj
Sam się sobie dziwie lekko
Aby umrzeć, zniosłem piekło

Powiew Twojej obecności
W hołdzie wiatrom co w wieczności
Skrzydłem niosą prostą prawdę
Gwiazdą będąc- gwiazdy światłem

Blask roztaczasz iście Boską mocą
Mój błąd, że wciąż szukam Ciebie nocą
Blade Twe widzę odbicie
W gwiazd pełnym suficie

Usłyszeć to wyznanie
Głupią nadzieje ciągle mam
Zamiast szczęścia umieranie
To najgorsze- sam na sam.